Terminologie rondom brandveiligheid

Niet-brandbaar betekent dat een materiaal niet bijdraagt aan een brand. De classificering niet-brandbaar wordt bepaald door het EUROCLASS systeem. Volgens dit systeem is de klasse A1 niet-brandbaar, is de klasse A2 praktisch onbrandbaar en zijn de klassen B tot en met F brandbaar. Door in de ontwerpfase al niet-brandbare materialen (EUROCLASS A1) of praktisch niet-brandbare bouwmaterialen (EUROCLASS A2) voor te schrijven, kun je risico’s al heel vroeg in het bouwproces elimineren. Deze materialen draagt immers niet significant bij aan een brand.

De niet-brandbaarheid wordt gegarandeerd door grenswaarden vast te leggen voor de calorische inhoud (PCS-waarden). De calorische waarde is de hoeveelheid energie die wordt geproduceerd bij de volledige verbranding van een materiaal. Hoe lager de calorische waarde (PCS-waarde) van een product, des te beter presteert dat materiaal op het vlak van brandveiligheid. Meer energie betekent immers dat de brand zich sneller kan verspreiden. Niet-brandbare isolatie (EUROCLASS A1) heeft een heel lage calorische waarde en draagt daardoor niet bij aan de brand.

Brandbare materialen hebben een hogere calorische waarde dan niet-brandbare materialen. Daardoor kunnen ze bijdragen aan de verspreiding van een brand. In het EUROCLASS systeem zijn klassen B tot en met F brandbaar. Het is belangrijk om hierbij te letten op de betekenis van de verschillende Euro-brandklasse indelingen: een B-classificatie dicht bij de A2-grens is veel veiliger dan een F-classificatie. Maar voor brandbare materialen (B tot en met F) worden geen grenswaarden vastgelegd voor de calorische waarde. Hierdoor kan het verschil tussen een B-classificatie en EUROCLASS A2 wat betreft de energie inhoud erg groot zijn.

Brandvertragende middelen of brandvertragers zijn additieven die worden toegevoegd aan brandbare materialen. De bedoeling hiervan is om de ontbranding van die materialen te vertragen. De additieven worden verbruikt wanneer ze aan vuur worden blootgesteld; ze vertragen de brandbaarheid, maar verminderen die niet. Ze ‘maskeren’ in feite de hoge calorische waarde van een materiaal en produceren veel rook.

Licht ontvlambare materialen met EUROCLASS E en F zijn respectievelijk zeer brandbaar en uiterst brandbaar. Ze kunnen al vlam vatten bij een zeer lage temperatuur.

In relatie tot brand wordt er vaak gesproken over brandweerstand. Hierbij gaat het erom hoe lang een materiaal weerstand kan bieden tegen de brand. Ofwel: hoe lang voorkomen kan worden dat de brand zich verspreidt tussen afzonderlijke ruimtes of verdiepingen (compartimenten) in een gebouw. De brandweerstand wordt bepaald door de totale bouwkundige opzet, de constructie en de toestand van een gebouw. De classificatie van de brandweerstand wordt meestal weergegeven als een maximale tijd (in minuten uitgedrukt). Binnen die tijd kunnen mensen op een veilige manier aan een brand ontsnappen.