ทรัพยากรที่มีคุณค่าของเรา
น้ำจืดเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าที่สุดของเรา แต่เนื่องจากสภาพอากาศที่รุนแรง และความเจริญเติบโตของเมืองอย่างรวดเร็ว อาจส่งผลทำให้เกิดปัญหาการขาดแคลนน้ำจืด ถ้าเรายังไม่มีมาตรการในการจัดการปัญหาเรื่องนี้อย่างจริงจัง
ในแต่ละสัปดาห์มีคนย้ายเข้ามาอยู่อาศัยในเมืองประมาณ 1.5 ล้านคน ประมาณปี ค.ศ. 2030 คิดว่าจำนวนเมืองใหญ่ที่มีประชากรวก่า 10 ล้านคนจะเพิ่มขึ้นถึง 41 แห่ง เมื่อเมืองมีอัตราการเติบโตอย่างรวดเร็ว น้ำจึงกลายเป็นความจำเป็นอย่างมาก และในหลายพื้นที่มีการประสบปัญหาฝนแล้ง จึงนำน้ำบาดาลมาใช้ ดินไม่อุ้มน้ำ และส่งผลให้เกิดการหดตัวและแยกตัวของดิน เนื่องจากการดูดเอาน้ำบาดาลมาใช้ นี่คือสาเหตุที่ทำให้ทุกปีเกิดการทรุดตัวลงของพื้นดินประมาณ 10 เซนติเมตรในเมืองใหญ่เช่น ปักกิ่ง จาการ์ต และ แม็กซิโก2
ในเวลาเดียวกันสภาพภูมิอากาศที่แปรปรวน ส่งผลให้เกิดฝนแล้งและในบางภูมิภาคเกิดภาวะฝนแล้งเป็นระยะเวลานาน และในช่วงที่เกิดพายุฝนการไหลของน้ำฝนจะเกิดชะล้างหน้าดิน มากกว่าที่จะสามารถซึมลงสู่ใต้ผืนดิน ดังนั้นในอนาคต อัตราการเพิ่มของน้ำในดินจะลดลง จึงส่งผลต่อปริมาณน้ำสำรองในกรณีที่เกิดฝนแล้ง
การออกแบบเมืองที่อัจฉริยะ
เราไม่สามารถย้อนเวลากลับได้ ในระยะสั้นปัญหาเหล่านี้อาจส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ เราไม่สามารถสกัดกั้นการไหลเข้ามาสู่เมืองต่างๆของผู้คนที่มุ่งหน้าเข้ามาเพื่อค้นหาชีวิตที่ดีขึ้น แต่เราสามารถสร้างเมืองที่ดีขึ้นได้ การออกแบบเมืองที่ชาญฉลาด สามารถสร้างความมั่นใจได้ว่า เราสามารถจัดการกับน้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพ และยั่งยืนได้