Wymagania w zakresie izolacyjności akustycznej i metody ich wyliczania.

Zakres stosowania metody uproszczonej (wg pkt. D.2.1. normy)

Metodę uproszczona obliczania wskaźnika oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej R’_A1 lub R’_A2 lekkich przegród wewnętrznych o konstrukcji szkieletowej na kształtownikach zimnogiętych można stosować, gdy:

• wszystkie ściany boczne, do których przylega ściana działowa o konstrukcji szkieletowej, są ścianami masywnymi (w przypadku ścian zewnętrznych

warunek ten dotyczy warstwy od strony pomieszczenia), a izolacyjność akustyczna tych ścian w przybliżeniu podlega „prawu masy”,

• stropy w budynku są konstrukcjami masywnymi, a izolacyjność akustyczna tych stropów w przybliżeniu podlega „prawu masy”,
• w budynku, w pomieszczeniach przyległych do danej lekkiej ściany działowej nie ma podwieszonych sufitów, natomiast mogą występować pływające podłogi, nie występują podłogi podniesione,
• ściana może być posadowiona na płycie stropowej lub na warstwie jastrychu cementowego pływającej podłogi.

Jeżeli warunki nie są spełnione, to przypadki takie powinny być oceniane indywidualnie przez specjalistę.

Aby spełnić wymagania normowe stawiane w normie PN-B-02151-3:2015 dla lekkiej ściany działowej należy sprawdzić dla niej warunek:

R’_A1 ≥ R’_A1min [dB] 

R’_A1 = R_w + C – K – 2; [dB] 

gdzie: 

• R’_A1, R’_A2 – wskaźnik oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej – przewidywana wartość izolacyjności akustycznej ściany działowej po jej zamontowaniu na budowie (z uwzględnieniem wpływu przenoszenia bocznego K);
• R’_A1min, R’_A2min – wymagania dla przegrody zamontowanej na budowie, tablica 3; wartość określona normowo wg PN-B-02151-3:2015,
• R_w (C, C_tr) - ważony wskaźnik izolacyjności akustycznej właściwej Ściany – wartość uzyskana w laboratorium; badana wg PN-EN ISO 717-1:2013;
• C, C_tr – widmowe wskaźniki adaptacyjne (ujemne), przyjmowane w zależności od rodzaju hałasów.